Skip to main content
Monthly Archives

oktober 2020

Stormvlucht 25 september 2020

By Geen onderdeel van een categorie

Vrijdagmorgen 25 september zie ik op social media wat berichten voorbij komen over een uitvarende loodsboot in het zuidwesten die een naderende storm tegemoet gaat. Storm? Door drukte op het werk heb ik de laatste 2 dagen alleen naar de wind en golfhoogteverwachting van Texel gekeken en daar was geen sprake van storm. Snel bekijk ik de actuele weerssituatie en zie op de weerkaart de kern van een lagedrukgebied op de Noordzee west van Noord Holland, met een duidelijke krul. Boven de Waddeneilanden zuidoostenwind en zuidwest van het lagedrukgebied stormachtige noordwesten wind. Ik kijk naar de windvoorspelling van Vlissingen, Rotterdam en het P11 platform en zie een waarschuwing voor 40/50 knopen wind met uitschieters tot 56 knopen. Gezien de aanvoerrichting en de lengte van het windveld zou dit wel eens extra hoge golven op kunnen leveren!

Binnen 10 minuten is vlieger Peter Bos geïnformeerd. We spreken af rond 1530 de lucht in te gaan voor een vlucht van rond de 3 uur richting Noordhinder.
Op marinetraffic inventariseer ik het scheepvaartverkeer. Gezien de windrichting zijn er waarschijnlijk alleen in de uitgaande scheepvaartroute van Rotterdam spectaculaire foto’s te maken, de schepen in de andere routes zullen meestal dwars op de golven varen. Mijn oog valt op de Arklow Clan die van Antwerpen onderweg is naar het Schotse Dundee en recht tegen wind en golven in vaart. Daar moeten we naartoe!

Iets na half vier stijgen we op met niet meer dan 25 knopen wind op de zuidoostbaan van thuisbasis Texel om vanaf Den Helder de kust te volgen richting de Maascentre en vanaf daar de uitgaande route te volgen.

West van Scheveningen zeg ik nog tegen Peter dat het toch wel eens tegen zou kunnen gaan vallen. Het weer is matig met wolken rond de 1000 voet waaruit regen valt. De wind valt nog mee. Dan lijkt het wat op te klaren, maar neemt de wind bij de Maas centre sterk toe, evenals de golven. We beginnen daar met 2 uitgaande grote zeetankers, maar door de grootte van deze schepen en hun aangepaste snelheid levert dat geen bijzonder spectaculaire foto’s op.

We besluiten richting Noordhinder te gaan om daar in de buurt de Arklow Clan te onderscheppen. Hoe dichter we bij de Noordhinder komen hoe heftiger en turbulenter de wind en des te hoger de golven. Het zicht verslechterd weer, maar zonder moeite vinden we de relatief kleine coaster van Arklow, die met slechts 3 knopen grondsnelheid richting het noordwesten vaart. We blijven een minuut of 20 in de buurt en kunnen een spectaculaire serie luchtfoto’s maken waarop de golfhoogte goed te zien is. De laatste fotorun levert een hele serie bijzondere actiefoto’s op en dat is het moment om weer terug naar Texel te gaan.  Noordoost vliegend komen we binnen een kwartiertje in veel rustiger weer en zien we de golfhoogte aanzienlijk afnemen. West van Petten lijkt de noordwestenwind helemaal te gaan liggen en wordt het weer een stuk slechter met geclusterde buien. In de verte zien we de prachtige slurf van een windhoos als een grote stofzuiger zuidwestwaards over het water gaan. De wind is weer gedraaid dus dit moet de kern van het lagedrukgebied zijn geweest. 20 minuten later landen we weer op de zuidoostbaan van Texel en komen we bij van een enerverende vlucht die indruk heeft gemaakt!

Cessna 172

By Geen onderdeel van een categorie

Je komt ze nog steeds op de hele wereld tegen! The ‘good old’ Cessna 172. Het type vloog voor het eerst in 1957 en sindsdien zijn er meer dan 43.000 gebouwd!
Wat maakt dit type zo geschikt voor luchtfotografie? Allereerst het is een hoogdekker en zit de vleugel niet in de weg voor luchtfotografie. Verder is er vooral vanaf de achterste zitplaatsen voldoende ruimte beschikbaar om met een groot blikveld te fotograferen. Ook heeft de 172 een goed gedrag bij langzaam vliegen en is de kist vergevingsgezind bij te langzaam vliegen.

Sinds mijn eerste fotovlucht in 1985 heb ik vele duizenden fotovlieguren in een 172 doorgebracht. Soms ook in haar kleine 2 zits zusjes de Cessna 150 en 152, maar die hadden toch meer beperkingen qua inzet. Als je in een tweezitter naast elkaar zit kun je maar vanuit één zijde fotograferen, terwijl het bij het fotograferen van schepen heel belangrijk is dat je de wind gebruikt om de grondsnelheid te verlagen en je dus ook wel eens vanaf de andere zijde wilt kunnen fotograferen. Tot eind vorige eeuw heb ik veel 172’s gehuurd bij verschillende verhuurbedrijven op de vliegvelden Rotterdam, Hilversum, Lelystad, Den Helder en Texel. Toen de vraag naar fotovluchten toenam en het steeds lastiger werd om een vliegtuig te vinden besloot ik dat het tijd was om te gaan kijken naar de aanschaf van een eigen Cessna 172. Onze keuze viel op een Cessna 172M uit 1976, met slechts 3000 uur totale vliegtijd. Dit type is iets lichter dan de latere modellen en kan nog beter langzaam vliegen.

Meteen na aanschaf in 1999 werden offertes aangevraagd voor een aantal grote aanpassingen die in een paar maanden tijd allemaal zijn uitgevoerd en het vliegtuig zeer bijzonder maken en het ideale werkpaard voor mijn vak. Voor navigatie werd een GPS ingebouwd en voor radiocontact met schepen werd een marifoon geinstalleerd. De linker en rechterdeur werden voorzien van grote fotoluiken die tijdens het vliegen geopend kunnen worden. De actie radius werd vergroot door de inbouw van 2 tiptanks die de totale hoeveelheid brandstof op 240 liter brengt waarmee 7,5 uur gevlogen kan worden met een half uur reserve. In het dak werden twee extra ramen aangebracht om tijdens bochten rond schepen deze goed te kunnen blijven zien. Meer recent zijn er twee fotoluiken aangebracht in de achterramen, zodat er nu ook goed vanaf de achterbank gefotografeerd kan worden. Een verticaal luik in de bodem volgde als 5e fotoluik. Ook zijn de deuren uitwerpbaar gemaakt voor het geval van een noodlanding op zee. Verder is de kist nu voorzien van twee noodzenders, één met de antenne op het dak en één met de antenne onder de romp. Dit om er zeker van te zijn dat minimaal één van de antennes boven water blijft om het noodsignaal te kunnen versturen, ook nadat de kist over de kop is geslagen.

Nog steeds is onze PH-PBL de meest ingezette kist van onze vloot en vliegt deze meerdere keren per week uit voor fotovluchten.

Het vliegtuig valt onder de verplichte PART/SPO regels voor commercieel vliegwerk en wordt derhalve volgens de hoogste standaard onderhouden. Cessna gaat voor dit model uit van een levensduur van 30.000 vlieguren. Onze PH-PBL is net de 7000 gepasseerd en dus eigenlijk in de bloei van haar leven!